ร้องเพลงในฤดูหนาว

Daiyi Kingdom

ปุย heei

สโนว์คอมเพล็กซ์

คุณเงียบเหมือนเด็กสาวเสมอและเมื่อฉันได้สัมผัสกับความเหงาคุณก็เงียบๆอย่าพูดคำทักทายเพียงเวลานานเดินอยู่ข้างหน้าหน้าต่างเมื่อดวงอาทิตย์ที่เพิ่มขึ้นเปิดตาง่วงนอนของเขาคุณยิ้มและปล่อยให้วิสัยทัศน์ของฉันหยุดผิวศักดิ์สิทธิ์ของคุณ

ในวันที่เต็มไปด้วยหิมะฉันปฏิเสธความคิดที่เป็นฆราวาสและทำให้เสียสมาธิสานภาพวาดที่ไร้ยางอายกับสาขาวิลโลว์ร้องเพลงพื้นบ้านที่ได้รับความนิยมเป็นเวลาหลายพันปี, และใช้ขั้นตอนหยกเพื่อชื่นชมอารมณ์ที่สง่างามของบทกวีพลัมสีขาวบานปลูกที่ด้านล่างของหัวใจของฉันบินทั่วท้องฟ้าไม่ได้เป็นสิ่งที่คุณมองไปข้างหน้าเพื่อ? ในโลกที่บริสุทธิ์นี้ฉันร้องเพลงให้คุณสวดมนต์ความฝันของความศักดิ์สิทธิ์ในหัวใจ

ในขณะนี้ราวกับว่าคุณกำลังยิ้มและพยักหน้าละลายฉันในความอ่อนโยนที่สะดวกสบาย

ในฤดูกาลที่กระพือปีกฉันพบว่าคุณไร้เดียงสามากโดยปราศจากผู้หญิงน้อยที่สุดและผิวเผินเช่นเดียวกับคุณด้วยความฝันที่บริสุทธิ์ทำให้โลกมีความคิดนิรันดร์ ......

Guye และ MEI

พระอาทิตย์ตกฝันลงไปในหิมะพลบค่ำไม่มีทางกลับ

ใครตั้งเท้าใครเรียกท้องฟ้า? วันเงียบเหงาอีกครั้งใครจะปลอบโยนจิตวิญญาณที่รักการเคลื่อนย้าย? วัตถุประสงค์ของการเข้าใกล้ทีละขั้นตอนจะผลักดันไปยังความสงบสุขที่ห่างไกลยังคงเหมือนฝันรวมถึงความเศร้าที่สดใสอย่างค่อยเป็นค่อยไป

โลกลึกลับใครจะพูดคุยกับคุณ? ใครจะนำคุณไปตอบสนอง? ทุกอย่างสามารถแทรกซึมและดูเหมือนจะไม่สามารถเข้าถึงได้ดูเหมือนว่าทุกการสั่นจะมาจากคืนเหงาในความคิดทางศิลปะทั่วไปที่ไม่ได้บอกนี้ผู้ที่ไม่มีความคิดฟุ่มเฟือยใครคือเพื่อนอกของคุณ?

ดูครั้งสุดท้าย: MEI, ชื่อ Trance, ความรักป่าหิมะชนิดหนึ่งคุณจะถึงวาระที่จะ alienate ความปรารถนาของฉันที่จะทำงานหนักและปล่อยให้ความรักครั้งแรกของฉันตลอดไปทนการแสดงผลไม่มีที่สิ้นสุดในสีขาวนี้สามารถปักประดับด้วยหน่วยความจำเลือดของไฟแดงการแสดงออกของธีมที่ลึกซึ้งที่สุดในฤดูกาลนี้

ท้องฟ้าใสที่หลีกเลี่ยงไม่ได้กลิ่นหอมที่แพร่หลายผสมกับน้ำค้างแข็งครั้งสุดท้ายนี้ครอบคลุมตลอดทั้งคืนและความสุขสามารถใช้ได้ทุกที่ Shh ลมหายใจเย็นอบอุ่นและว่างเปล่ามากขึ้นฉันพูดไม่ออกฉันเงียบฉันจะพร้อมสำหรับความยอดเยี่ยมมากขึ้น

ผ้าไหมฤดูหนาว

คุณก้าวขึ้นไปบนพื้นดินลึกสีเหลืองตื้นรีบโกนมือหยางและผลักหัวหลิวแสดงพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวกับกล้ามเนื้อน้ำแข็งกระดูกหยกของคุณคุณถูกห่อด้วยเงินแสงเย็นประกายสะท้อนให้เห็นถึงเนินเขาสีเขียวที่จะสูญเสียสีสะท้อนให้เห็นถึงทะเลสาบไม่ได้เป็นสีฟ้าอีกต่อไป

คุณบริสุทธิ์และเปิดกว้างแต่ทำไมดวงตาของคุณจึงเศร้า? ผมของคุณไม่ใช่สีเขียวอีกต่อไป? มองไปที่ท้องฟ้ากลายเป็นสีเทาและโลกสูญเสียความงามของมันแต่ใครบอกว่าเป็นความผิดของคุณ? ดูที่ต้นสนยืนตรงในลมหนาวดูที่ wintersweet bloated ภูมิใจในน้ำแข็งและหิมะที่ไม่ได้เป็น cohesion ของความแข็งแรงของคุณใครบอกว่าหุบเขานี้กลายเป็น desolate มันรวบรวมใน unbridled ร้องเพลงในความเงียบดูสิ่งมีชีวิตทั้งหมดนอนหลับสนิท

แต่คุณยังไม่ต้องการที่จะอยู่เคียงข้างฉันปกปิดหน้าขาวหมุนน้ำค้างแข็งที่ตกค้างที่สวยงามแก้มตื่นเต้นด้วยสัมผัสสีแดงเช่นเดียวกับพลัมบนจอนของคุณย้อมพีชสีเหลืองชีวิตที่คุณกำลังหล่อเลี้ยงเต็มไปด้วยความแข็งแรงและพลังมองย้อนกลับไปที่รอยยิ้มอย่างจริงใจของคุณให้ฉันตื่นขึ้นมาและหวังว่าจะมาถึงครั้งต่อไปของคุณ